تکتونیک فعال در رشته‌کوه بینالود با تکیه بر بررسی‌های مورفوتکتونیکی

منطقة مورد مطالعه، بخشی از رشته‌کوه بینالود است که بین عرض‌های جغرافیایی´11 ْ36 و´30 ?36 شمالی و طول‌های جغرافیایی´35 ?58 و ?59 شرقی واقع شده است. هدف این پژوهش بررسی دقیق نقش تکتونیک فعال در توسعة ساختارها، براساس بررسی‌های مورفوتکتونیکی و مورفومتری است. اولین گام به‌منظور انجام مطالعات مورفوتکتونیکی در منطقة مورد مطالعه، تهیه اطلاعات لازم و موجود از قبیل نقشه‌هاست. در این راستا، نقشه‌های توپوگرافی با مقیاس 50000/1 تهیه گردید و به‌وسیلة نرم‌افزار ArcGIS دیجیتایز شد. سپس محاسبات مورفومتری به‌طور دقیق و کامل به‌وسیلة این نرم‌افزار انجام گرفت و نتایج حاصل تفسیر شد. با توجه به اندیس‌های مورفومتری محاسبه‌شده (نامتقارن بودن حوضه آبریز، سینوسیتی پیشانی کوه، درصد مسطح‌شدگی پیشانی کوهستان، و نسبت پهنای کف دره به ارتفاع آن) منطقة مورد مطالعه به‌طور کلی از نظر تکتونیکی فعال است، ولی با توجه به تقسیم‌بندی انجام‌شده، فعالیت نسبی در همه جا یکسان نیست. وجود آبراهه‌های گسلی (تأثیر زمین‌ساخت بر ایجاد شبکة آبراهه‌ها) و مخروط‌افکنه‌های جوان در رأس مخروط‌افکنه‌های قدیمی، گواه بالاآمدگی شدید در امتداد گسل‌های جوان مجاور دشت است، و این نظر را تحکیم و تقویت می‌کند که بینالود به خاطر موقعیت خاص زمین‌ساختی که دارد (محل برخورد صفحات ایران و توران و زمین‌درز پالئوتتیس) از لحاظ تکتونیکی فعال و در حال بالا آمدن است.